اثر آموزش شنا (طرح سباح) بر شاخص های ساختاری وعملکردی قلب دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین شنا برشاخص¬های ساختاری وعملکردی قلب دانش¬آموزان انجام شده است. با این هدف تحقیق حاضر بر روی 20 دانش¬آموز پسرمقطع سوم ابتدای (میانگین سن 51/0 ±6/9سال، قد 2/1±9/132سانتی¬متر و وزن33/2±1/28کیلوگرم ) که در دو گروه (10 نفر گروه آزمایش و 10 نفر گروه کنترل)، قرار گرفتند انجام گرفت. گروه آزمایش 12 هفته تمرین شناانجام دادند. در همه افراد شرکت کننده این تحقیق قبل و بعد از سه ماه با استفاده از دستگاه اکوکاردیوگرافی شاخص های حجم ضربه ای(sv)، برون ده قلبی(co) کسر تزریقی(ef)، ابعاد پایان دیاستولی بطن چپ(lvedd) ، حجم پایان دیاستولی بطن چپ(lvedv)، توده بطن چپ(lvmass)، وضخامت دیواره خلفی بطن چپ (lvpwt)مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که بعد از 12هفته تمرین شنا در گروه تجربی حجم ضربه ای(006/0>p )، ابعاد پایان دیاستولی بطن چپ(016/0>p)و حجم پایان دیاستولی بطن چپ(002/0>p) و توده بطن چپ(001/0>p)به طور معناداری افزایش یافت در حالی که در گروه کنترل هیچ یک از این شاخص ها تغییر معناداری نداشت. همچنین برون ده قلبی، کسر تزریقی و ضخامت دیواره خلفی بطن چپ در هر دو گروه مشابه بود. در نتیجه تمرینات شنا می تواند باعث تغییرات معناداری در برخی از شاخص های ساختاری و عملکردی قلب دانش¬آموزان شود.